hello
Projekt niszczyciela dla Marynarki Francuskiej o wyporności standardowej 1800 ton, nazwany „Le Hardi”, został zatwierdzony 10 sierpnia 1934 roku. Okręt prowadzący użyczył swojej nazwy całej serii niszczycieli, które były rozwijane jako jednostki eskortowe dla nowych francuskich pancerników Dunkerque oraz Richelieu.
Le Hardi został zwodowany niemal 2 lata później, w maju 1936 roku. Łącznie zwodowano osiem okrętów z tej serii. Programy budowy okrętów 1938/1938-bis, które przewidywały skonstruowanie ośmiu dodatkowych niszczycieli, opierały się o ulepszony projekt z uniwersalną baterią główną. W ich wyniku zwodowano kolejne cztery jednostki, a jedną z nich był L'Opiniâtre. Po kapitulacji Francji w 1940 roku i przejęciu niszczyciela przez Niemców, L'Opiniâtre wciąż znajdował się we wczesnych etapach budowy. W lutym 1941 Niemcy przemianowali swoje trofeum na „ZF-6”.
W październiku 1942 roku Naczelne Dowództwo Kriegsmarine, szukając nowych niszczycieli, zdecydowało o sfinalizowaniu budowy L'Opiniâtre oraz L'Aventurier (ZF-7), z wykorzystaniem zmienionego projektu, uwzględniającego użycie niemieckiego uzbrojenia i wyposażenia. Okręty zaczęły już w tym czasie rdzewieć, po spędzeniu 2 lat w odstawce. Niedobór materiałów (w szczególności metali nieżelaznych) i braki w umiejętnościach pracowników stoczniowych powodowały ciągłe przestoje aż do 1943 roku, kiedy to proces konstrukcji zatrzymał się na dobre. Nieukończony kadłub L'Opiniâtre został całkowicie rozmontowany do maja 1951 roku.
W World of Warships okręt został zaprezentowany w aktualizacji 0.10.3 jako niemiecki niszczyciel premium IX ZF-6, którego konstrukcja rozpoczęła się w Stoczni w Hamburgu. ZF-6 odzwierciedla pierwszą nazwę, jaką Niemcy nadali przejętemu francuskiemu okrętowi, zanim powstały plany jego modyfikacji. Nasz projekt w World of Warships oparty jest o domysły na temat tego, jak niemieccy inżynierowie wyobrażali sobie ukończoną jednostkę. Nowa koncepcja zakłada zmianę układu nadbudówki i dział baterii głównej, a także konfiguracji artylerii przeciwlotniczej oraz systemów kontroli ognia.
Bateria główna: dwa działa 128 mm/61 KM40 na podwójnym stanowisku LDrh LC/44 oraz trzy działa 128 mm/61 KM40 na stanowiskach Tbts LC/44
Uzbrojenie torpedowe: dwie czterorurowe wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm VierlingUzbrojenie przeciwlotnicze: dwa działa przeciwlotnicze 55 mm/77 Gerät 58; dwanaście armat przeciwlotniczych 30 mm/45 Flak 103/38