hello
Paul Stillwell został wybrany przez Naval Institute Press autorem roku za swoją książkę Battleship Commander: The Life of Vice Admiral Willis A. Lee Jr.
Praca Stillwella to pierwsza biografia wiceadmirała Willisa A. Lee Jr., którego działania na Pacyfiku odegrały kluczową rolę podczas II wojny światowej.
Stillwell to niezależny historyk i emerytowany oficer marynarki. Oprócz funkcji redaktora naczelnego pisma Naval History pracował jako historyk dla U.S. Naval Institute. Jest autorem i redaktorem licznych książek, w tym czterech o pancernikach, m.in. Battleship Arizona oraz nagradzanego dzieła o pierwszych afroamerykańskich oficerach w marynarce The Golden Thirteen.
Battleship Commander opowiada o życiu Lee od dzieciństwa w Kentucky po służbę w charakterze dowódcy szybkich pancerników w trakcie Wojny na Pacyfiku. Stillwell korzysta z ponad 150 relacji osób, które znały i służyły z Lee od lat młodości, aż do śmierci. Prace trwały latami i autor uważa tę pozycję za jedno ze swych największych osiągnięć. Fragment przedmowy:
„Moje zainteresowanie Lee zaczęło się ponad czterdzieści lat temu i czuję się zawstydzony, że projekt ten ukończyłem dopiero teraz. Wiele innych książek, artykułów i przekazów ustnych burzyło w międzyczasie moje plany. Jest mi szczególnie przykro, że większość z tych, którzy dostarczyli mi informacji do tej książki już nie żyje i nie mogą się oni zapoznać z efektem końcowym, do którego sami się przyczynili. Z drugiej strony jestem wdzięczny, że historia admirała może teraz ożywić sławę, jaką zyskał w trakcie swego życia. Ponadto, opis życia Lee może posłużyć za inspirację dla służących w Marynarce w obecnym stuleciu”.
Stillwell opisuje stopniowe budowanie wspaniałej kariery, ukazując skupienie admirała Lee na aspektach operacyjnych, taktycznych i strategicznych. W trakcie służby w Departamencie Marynarki Wojennej w latach 1939—1942, Lee przygotowywał U.S. Navy do wojny na morzach i zaangażowany był w przegląd projektów pancerników, krążowników, lotniskowców i niszczycieli. Podkreślał potrzebę wyposażenia amerykańskich okrętów w radary i działa przeciwlotnicze. Lee był jednym z niewielu oficerów flagowych swojego pokolenia, którzy rozumieli taktyczną przewagę, jaką zapewniał radar, zwłaszcza w bitwach toczonych nocą.
W 1942 roku Lee został dowódcą pierwszego dywizjonu szybkich pancerników, jakie operowały na Oceanie Spokojnym. W trakcie tego epizodu swojej służby stał na czele Task Force 64, która odniosła kluczowe zwycięstwo w trakcie nocnej bitwy pod Guadalcanal w listopadzie 1942 roku. Swoim okrętem flagowym, USS Washington (BB-56), Lee zbliżył się do okrętu Kirishima na minimalną odległość. Większa siła ognia jednostki Washington i radarowe kierowanie ogniem w połączeniu z wprawą admirała zaowocowały około 20 trafieniami baterii głównej — japoński okręt poszedł prosto na dno. Pod koniec wojny, latem 1945 roku, Lee kierował bardzo ważnymi pracami badawczymi nad obroną przed pilotami kamikaze, prowadzonymi w Casco Bay w stanie Maine. Rzeczowe spojrzenie na człowieka i oficera, jakim był Lee, na jego sukcesy i porażki w trakcie wojny, czynią tę lekturę wyjątkowo ciekawą.
Członkowie USNI otrzymują zniżki na wszystkie książki Naval Institute Press, dostęp do ponad 500 tysięcy fotografii w archiwum online, a także dostęp do magazynu Proceedings and Naval History. By otrzymać dodatkowe informacje, kliknijcie ten link.
Założony w 1873 roku U.S. Naval Institute to niezależne forum zrzeszające osoby zainteresowane rozwojem i rozpowszechnianiem profesjonalnej, literackiej i naukowej wiedzy o potędze morskiej i innych kluczowych zagadnień w zakresie globalnego bezpieczeństwa. Wasze członkostwo umożliwia Naval Institute kontynuowanie swojej kluczowej misji jako Niezależnego Forum dla Służb Morskich — przestrzeni dla wolnej i niezależnej dyskusji.
ź: WoWs
