World of Warships to największa wirtualna stocznia na świecie, a wiele z naszych okrętów faktycznie istniało.

Seria Suchy dok przedstawia ich fascynujące historie.

W nowym odcinku opowiadamy o lotniskowcu Midway — prawdziwej legendzie US Navy.

Spodobał się Wam ten filmik? Subskrybujcie nasz kanał, aby nie przegapić nowych odcinków!

 SUBSKRYBUJ KANAŁ

Koncepcja

Prace nad następcą ciężkich lotniskowców typu Essex rozpoczęły się w latach 40., gdy zniesione już zostały ograniczenia co do rozmiarów okrętów, jakie nakładały międzynarodowe traktaty morskie. Projekt natychmiastowo zajął miejsce wśród „tytanów” ówczesnej floty.

Doświadczenia bojowe zebrane w trakcie II wojny światowej wykazały, że nowy okręt potrzebował potężnej ochrony przeciwtorpedowej, silnego pancerza pokładowego i unikalnej konfiguracji układu napędowego.

Budowa

Pełna wyporność okrętu prowadzącego serii, pod który stępkę położono w październiku 1943 roku, wynosiła 59 900 ton. Jego całkowita długość wynosiła 295 m, szerokość 41,5 m, a zanurzenie — 10,5 m.

Midway posiadał najgrubszy pas pancerny w historii lotniskowców — 193 mm, jednak tylko od strony bakburty. Od sterburty jego grubość ograniczono do 178 mm, by zrekompensować wagę wyspy. Na obu końcach pasa zainstalowano 160-milimetrowe grodzie poprzeczne. Wieża dowodzenia i układ sterowania również były opancerzone. Pokład lotniczy nowego okrętu chroniony był pancerzem poziomym o grubości 87 mm, a hangar i dolny pokład — pancerzem o grubości 50 mm.

Po obu stronach lotniskowca rozmieszczonych było 12 wodoszczelnych kotłowni, chroniących dwie znajdujące się pomiędzy nimi maszynownie przed podwodnymi eksplozjami. Godny odnotowania jest fakt, że pomimo ogromnych rozmiarów Midway, jego jednostka napędowa o mocy 215 000 KM pozwalała szybko przyspieszyć do przewidzianej w projekcie prędkości 33 węzłów i utrzymywać ją przez długi czas.

Midway zaprojektowany był do przenoszenia 136 samolotów — 64 myśliwców typu Corsair, tej samej liczby bombowców nurkujących typu Helldiver i ośmiu myśliwców typu Hellcat przeznaczonych do operacji nocnych. Jego uzbrojenie przeciwlotnicze było wyjątkowe: 18 pojedynczych stanowisk z potężnymi działami kal. 127 mm, niespotykanych na żadnym innym okręcie US Navy. Wspierało je 21 poczwórnych stanowisk działek Bofors kal. 40 mm oraz 28 jednolufowych działek Oerlikon kal. 20 mm.

+ +3 zdjęcia

Początek kariery bojowej

Pierwszy z największych amerykańskich lotniskowców, budowany był już w trakcie II wojny światowej, otrzymał swoją nazwę dopiero w rok po rozpoczęciu prac konstrukcyjnych. Był październik 1944 roku, gdy CVB-41 nazwano Midway — na cześć Bitwy pod Midway, w której US Navy odniosła bardzo ważne zwycięstwo w trwającej wojnie.

Upłynęły 23 miesiące od położenia stępki do wcielenia okrętu do służby — i jest to wybitne osiągnięcie, biorąc pod uwagę jego wymiary oraz najnowocześniejsze wyposażenie, jakie znalazło się na lotniskowcu. Stało się to jednak 10 września 1945 roku — tydzień po zakończeniu wojny.

Szybki rozwój samolotów odrzutowych, jaki nastąpił w kolejnym roku, nie pozostawiał żadnych wątpliwości — nastała nowa era. W erze tej konieczne były całkowicie odmienne założenia projektowe, przez co Midway i jego okręty siostrzane były przestarzałe już na starcie. Ich dalsza służba w US Navy wymagała ogromnych nakładów pracy i pieniędzy, ale to historia na inną okazję...

W World of Warships Midway został odwzorowany zgodnie ze swoim oryginalnym stanem w dniu wcielenia do służby, w 1945 roku.